موزه ی گوگنهایم در بستر بیلبائو با هدف احیای قسمتهایی از منطقه صنعتی این شهر با طراحی فرانک گری ساخته و در سال 1997 افتتاح شد. هدف دولت محلی باسک این بود که یکی از قابل توجه ترین ساختمان های قرن بیستم را در این منطقه بسازند که این هدف به خوبی محقق شد. این اثر با فرم چرخشی و نمای تیتانیوم، شیشه و سنگ آهک خود به سرعت به یکی از مشهورترین ساختمان های جهان مبدل گردید. این شاهکار نوعی از مجسمه سازی شهری است که حس قرار داشتن در یک کشتی یا از نمای بالا تصور یک گل فلزی را به بازدید کنندگانش می دهد. موزه بین دو تراز قرارگرفته: تراز رودخانه و تراز شهر که 16 متر اختلاف ارتفاع دارند.

پل پوئنته دلا سالوه از طرح کلی می گذرد و برجی مجسمه وار طرح را در بر گرفته و آن را جزیی از ترکیب کلی می سازد. مجموعه پلکانی پهن دارد که دو اختلاف سطح را دوباره به یکدیگر متصل می کند. ساختمان پیکره وار، از حجم های مختلف با عملکردهای متفاوت تشکیل شده است. به جز فضاهای نمایشگاهی رستوران، کتابخانه، آتریوم، قسمت اداری و کافه نیز درنظر گرفته شده است. گهری از مصالحی همچون بلوک های سنگ آهک، پنل های نیم میلیمتری تیتانیوم و صفحه های شیشه ای استفاده کرده است. سنگ آهک نشان دهنده ی سنت و هماهنگ با ساختمانهای سنتی در سمت دیگر رودخانه است و تیتانیوم تصویری پیشرو از ساختمان به دست می دهد. در فضای داخلی، اتاقهای نمایشگاهی به حد کافی جا دار درنظر گرفته شده اند تا آثار هنری با مقیاس بزرگ را دربرگیرند.

ادامه . . .

اين ساختمان عظيم با ارتفاع هشت متر و نمايه هاي هندسي مواج از آجر دستْ ساز، يك دانشگاه فيلم و انيميشن، در مقطع كارشناسي مي باشد كه توسط استوديو بانكوك پراجكت طراحي و در سال 2011 در شهر ناكونپاتوم در تايلند افتتاح گشته است.

اين ديوارها با ساختار داخلي فولادي، تقويت گشته اند وحفره هاي ميان پوسته ي دروني و خارجي آن ها، بر محافظت در برابر انتقال حرارت، كمك بسزايي مي نمايند.

مجموعه ي پنج كاربري متفاوت اين دانشگاه، دفتر مديريت، اتاق سخنراني، كارگاه ها، كتابخانه و غذاخوري، توسط يك " جنگل مياني‌" به يكديگر متصل مي گردند كه با راه هايي از سنگ خاكستري و بتن و درختاني زيبا، در مركز محور شرقي- غربي مجتمع ظاهر گشته و محور شمالي- جنوبي را شكسته است.

امتداد اين ديوارها كه باعث محدوده گذاري عملكردي ِ ساختمان ها گشته است، با وجود روزنه ها، به مناطقي براي استراحت و آرامش در محوطه سبز تبديل گشته اند.

ادامه . . .

به جاي اتخاذ مدل هاي بلند مرتبه از كشورهاي معتدل، اين سازه ي 66 طبقه ي توسعه مركزي بانكوك با ظاهر مسكن هاي كم ارتفاع گرمسيري، با خط آسمان اين شهر وفق پيدا كرده است.

اين آپارتمان ها كه توسط معماران ووها از سنگاپور طراحي گشته اند، با استفاده از تهويه طبيعي هوا، نيازي به سيستم هاي تهويه هواي مطلوب نخواهند داشت. كاربري هايي چون تراس هايي با باربكيو، كتابخانه ها، اسپاها و امكانات ديگر، هر پنج طبقه از سه برج را به يكديگر متصل نموده و همچون مهاربندهايي ساختاري عمل مي نمايند.

با گسترش ستون هاي اصلي به خارج ساختمان، فضاهاي داخلي و خارجي محافظت شده اي براي بالكن ها و تراس هاي باز ايجاد گشته اند و با روشن شدن درشب، ساختمان به صفحه ي نمايش عمودي و زيبايي بدل مي گردد.

چيدمان شطرنجي بلوك، به آپارتمان ها امكان استفاده از نور و هواي كافي را در چهار جهت مي بخشد. عناصر تايلندي همچون سراميك، منسوجات و قاب هاي چوبي در نما به خوبي با طرحي انتزاعي، سازماندهي گشته اند. هر سطح افقي در ساختمان، نصب شده است و سطوح عمودي به وسيله ي صفحه هاي متحرك سايه دار مي گردند.

ادامه . . .

سبک کاملاَ شخصی دیر هنگام گائودی، نخستین بار با طراحی پارک گوئل به ظهور رسید که اجرای آن از سال 1900 تا 1911 به طول انجامید.

در اینجا نیمکتهای جانور نمای مزین به خرده کاشی های رنگین،لبه مهتابی های پلکانی گشوده به روی شهر را مشخص می سازد.

سردابهای هولناک زیرزمینی یاد آور بریدگی های تاریک جنگلی زیرزمینی است و پلکان های گدازه وار در حرکتند.

ادامه . . .

انجمن " ساختمان هاي بلند و زيستگاه شهري " چهار برنده در رقابت براي عنوان بهترين ساختمان بلند جهان در سال 2013 را اعلام نموده است.

برندگان اين رقابت در چهار دسته بندي از جهت محل قرارگيري به اين صورت معرفي گشته اند: برج شارد در لندن از رنزو پيانو ( برنده گروه اروپا )، سي سي تي وي در پكن از  اُ ام اِی ( گروه آسيا و اقيانوسيه )، ميدان الصوه در ابوظبي از شركاي Goettsch ( گروه خاورميانه و افريقا ) و بُوْ در كلگري از نورمن فاستر ( گروه امريكا ) .

برنده نهايي رقابت بهترين ساختمان بلند دنيا از ميان اين چهار منتخب، روز 7 نوامبر در مراسم دوازدهمين جايزه ي سالانه CTBUH از موسسه فناوري ايلينوي در كراون هال، طراحي شده توسط ميس ون دروهه، اعلام و معرفي مي گردد.

جين گَنگ، يكي از اعضاي هيئت داوران و رئيس استوديو معماري گنگ مي گويد: "‌ برندگان ِ اين رقابت، برخي از قابل توجه ترين و برجسته ترين ساختمان ها در چشم انداز جهاني مي باشند و نشان دهنده ي رفع طيف گسترده اي از مشكلات معاصر، از مصرف انرژي تا ادغام با حوزه ي شهري منطقه ي خودْ مي باشند."

ادامه . . .

موزه مجسمه های چوبی هاربین-چین که در مجاورت سکونت گاه های پر جمعیت با سبک معماری چینی قرار دارد, توسط گروه معماری MAD طراحی شده است. این موزه, در محدوده ای به طول 200 متر و در منطقه رو به رشد هاربین قرار گرفته است.

موزه مجسمه های چوبی مجموعه ای از مهمترین ایده های مفهومی و فرمال استکه کار گروه MAD را تعریف و مفهومی انتزاعی از طبیعت را به یک محوطه روزمره وارد می کند. ساختمان 13 هزار متر مربعی موزه,مرز میان جامد و مایع را از بین برده و چشم اندازی طبیعی از منطقه به دست می دهد.

ادامه . . .

بنای یادبود طراحی شده برای رئیس جمهور آیزن هاور که تا حد زیادی از دلار مالیات دهندگان تامین شده بود، با جنجال های زیاد بر سر طرح بنا، تا سال آینده به تعویق افتاد. اکنون، در حالی که دید غریب یک معمار مدرن برای این بنای یاد بود دردسر ساز شده، یک مجسمه ساز کلاسیک طرحی الهام بخش و مقرون به صرفه را پیش رو قرار داده است. طرح اولیه 142 میلیون دلاری فرانک گهری وقتی از هم پاشید که توسط پسر و نوه ی آیزن هاور به سختی مورد انتقاد قرار گرفت. آیزن هاور در جنگ جهانی دوم جنرال و قهرمان مبارزه با کمنیست در دهه ی 50 در کاخ سفید بود. گهری برای طرح های مدرن خویش که با استفاده از اشکال غیر متعارف و سازه های در هم پیچیده که گویی در حال ذوب شدن هستند، شناخته شده است. وی پرده ی فلزی عظیمی با ارتفاع 80 فوت طراحی کرده و کودکی آیزن هاور را به تصویر کشیده است.

ادامه . . .

موزه ی موقت اندی وارهول, یک فضای فرهنگی در یک فضای تجاری است. که برای میزبانی نمایشگاه " اندی وارهول آثار هنری و کارخانه" طراحی گردید, و بین 11 آپریل تا 11 جولای در مرکز خرید کلومبا در لیسبون گشوده شد. و شامل جمعاً 32 اثر هنری از این هنرمند امریکایی می باشد. فضای مطالعات موزه ای از ایده ی خنثی بودگی فضاهای نمایشگاهی اجتناب کرده و ارتباط آن با آثار به نمایش درآمده از طریق تولید یک بافت بصری قوی از تصور هنرمند استفاده شد ه است.

موزه محیطی که هم پاپ است و هم صنعتی بازتولید می کند. از طریق مصالحی غیر معمول از بکارگیری قوطی ها رنگ شده ی فلزی منتج می شود. ساختار نمایشی در میدان مرکزی مرکز خرید قرار گرفته, و با یک فضای خارجی انتزاعی که بسیار جذاب است و نمود یک شمایل گرافیکی با پیوندهایی روشن به هنر مدرن می باشد شاخص شده است. فضای داخلی در قامت یک فضای درونگرای محصور طراحی شده بود, که به طور کامل توسط دیوارهای ممتد, با بهره گیری از یک پوشش شفاف در صفحه ای پلاستیکی تعریف شد.

این پوشش دو عملکرد دارد: یکی در ورود نور از فضای خارجی و دیگری اطمینان از رابطه ای بصری بین دو فضای مقابل هم ( موزه/ مرکز خرید). این راه حل کنجکاوی بینندگان را غلغلک می کند و خواستار بازدید از همه ی کسانی که در گالری های بالای فضای تجاری سرگردان هستند, می شود. یک ردیف مایعات از چهار اتاق نمایشگاه بر حسب موضوعیت سازماندهی شده است. و از یک مسیر جدید که تقارنی ارگانیک و عقلانیت میدان اصلی مرکز خرید را به چالش کشیده, منتج می شود.

دو ورودی این موزه ی کوچک در نقاطی استراتژیک به منظور به حداکثر رساندن توجه و جریان مردمی که در اطراف محیط آنجا راه می روند, واقع شده است. مانند آثار هنری اندی وارهول موزه منعکس کننده ی جامعه ی مصرفی اما در یک مسیر واقعی از طریق صفحات آلومنیوم خام از قوطی های استوانه ای است. سایر لایه های شاخص آثار اندی وارهول در تولید فضای معمارانه مدنظر قرار گرفتتد.

تکرار یا ایده ی تصفیه شی های هر روزه بدون در نظر گرفتن فرم یا عملکرد اصلیشان و تغییر آنها به آیکون های محسوس از تصور جمعی اهمیت ویژه ای داشت. و به مثابه یک عنصر ساختاری, جعبه های رنگ شده ی فلزی عنصری مدولار که استاندارد یک پروژه ی کامل را نشان می دهد, به کار گرفته شده است. تعریف ابعاد و کشیدن فضای خالی – درب ها – که ورود به فضا را ممکن می سازد. ثبات ساختاری ساختمان توسط پر کردن سه ردیف اول از جعبه ها با شن حل شد – شالوده و تضمین ثبات دیوارها و دادن قدرت بیشتری به قوطی های که بین عموم در دسترس هستند.

ادامه . . . .